Naar de huisarts
Gaan of niet gaan, dat is de grote vraag.
Volgens mij worstelt iedere ouder regelmatig met deze vraag. Kinderen worden ziek, vallen van hekjes, bezeren zich en vaak weten ouders best wat ze hiermee moeten. Het is volkomen duidelijk dat de dokter gebeld moet worden of dat wat rust of uitzieken voldoende is.
Maar er zijn ook van die situaties waarin je het als ouder even niet zeker weet. Enerzijds zegt je gevoel dat je graag naar de huisarts wilt gaan omdat je je zorgen maakt. Maar anderzijds wil je toch ook niet gezien worden als overbezorgde ouder. Je voelt je toch erg opgelaten wanneer je huisarts je met een geruststellende glimlach aan kijkt en je vertelt het nog maar even aan te kijken en je vooral geen zorgen te maken.
Gaan of niet gaan, dat is de grote vraag.
Volgens mij worstelt iedere ouder regelmatig met deze vraag. Kinderen worden ziek, vallen van hekjes, bezeren zich en vaak weten ouders best wat ze hiermee moeten. Het is volkomen duidelijk dat de dokter gebeld moet worden of dat wat rust of uitzieken voldoende is.
Maar er zijn ook van die situaties waarin je het als ouder even niet zeker weet. Enerzijds zegt je gevoel dat je graag naar de huisarts wilt gaan omdat je je zorgen maakt. Maar anderzijds wil je toch ook niet gezien worden als overbezorgde ouder. Je voelt je toch erg opgelaten wanneer je huisarts je met een geruststellende glimlach aan kijkt en je vertelt het nog maar even aan te kijken en je vooral geen zorgen te maken.
Maar ik heb het ook meerdere malen andersom mee gemaakt. Dat ik na lang twijfelen toch maar even naar de huisarts gestapt ben met het idee "het zal wel meevallen" om een bezorgde huisarts tegenover mij aan te treffen die meteen medicijnen voorschreef, doorverwees en alertheid aanraadde.
En juist deze momenten zorgen er voor dat ik toch steeds weer mijn gevoel volg en de keren dat ik 'voor niets' naar de huisarts gegaan ben maar voor lief neem. Liever tien keer te vaak dan een keer te weinig.
Het antwoord op de vraag is dan ook iedere keer: gaan!
Tanja Berekom