Luizenmoeder
Ik heb dit jaar mijn goede voornemen om actiever te worden binnen de school van mijn kinderen, een voornemen dat ik al heb sinds mijn oudste vier jaar geleden startte op school, eindelijk maar eens uitgevoerd.
In de eerste plaats ben ik voorleesmoeder geworden bij mijn jongste in de klas. Puur eigen belang, ik geef het toe. Ik vind het maar niets om dat kleine mannetje nu al naar school te moeten brengen, vooral omdat het huis zo leeg is die uren dat nu ook de jongste naar school is. Ik vind het dan ook maar wat fijn om één ochtend in de week bij hem in de klas te mogen blijven wanneer alle andere moeders naar huis moeten gaan. En voorlezen is aan mij wel besteed, ook bij de amateur-toneelvereniging waar ik deel van uit maak oefenen we vaak met het voorlezen van teksten en ik beleef hier veel lol aan.
Maar een actieve moeder doet meer, dus ik ben ook in de feestcommissie van de school gaan zitten. U zult begrijpen dat er als feestcommissie die eerste weken nog niet zoveel te doen is, maar we zijn toch maar met goede moed gestart en de eerste vergadering heeft al plaats gevonden. Het was een beetje gek om al te zitten te praten over Sinterklaas en Kerst, maar toch ook wel leuk. En bovenal, ik voel me heel erg betrokken en actief, en daar was het uiteindelijk om te doen, toch.
O nee, ik deed het voor mijn kinderen. Maar toch, ergens voelt het toch ook wel een beetje of ik het doe voor het aanzien als betrokken ouder. Flauw he!
Ik heb dit jaar mijn goede voornemen om actiever te worden binnen de school van mijn kinderen, een voornemen dat ik al heb sinds mijn oudste vier jaar geleden startte op school, eindelijk maar eens uitgevoerd.
In de eerste plaats ben ik voorleesmoeder geworden bij mijn jongste in de klas. Puur eigen belang, ik geef het toe. Ik vind het maar niets om dat kleine mannetje nu al naar school te moeten brengen, vooral omdat het huis zo leeg is die uren dat nu ook de jongste naar school is. Ik vind het dan ook maar wat fijn om één ochtend in de week bij hem in de klas te mogen blijven wanneer alle andere moeders naar huis moeten gaan. En voorlezen is aan mij wel besteed, ook bij de amateur-toneelvereniging waar ik deel van uit maak oefenen we vaak met het voorlezen van teksten en ik beleef hier veel lol aan.
Maar een actieve moeder doet meer, dus ik ben ook in de feestcommissie van de school gaan zitten. U zult begrijpen dat er als feestcommissie die eerste weken nog niet zoveel te doen is, maar we zijn toch maar met goede moed gestart en de eerste vergadering heeft al plaats gevonden. Het was een beetje gek om al te zitten te praten over Sinterklaas en Kerst, maar toch ook wel leuk. En bovenal, ik voel me heel erg betrokken en actief, en daar was het uiteindelijk om te doen, toch.
O nee, ik deed het voor mijn kinderen. Maar toch, ergens voelt het toch ook wel een beetje of ik het doe voor het aanzien als betrokken ouder. Flauw he!
Helaas was mijn dochter in eerste instantie een stuk minder blij met mijn derde taak als hulpouder, die van luizenmoeder. Ze was oprecht boos dat ik mij hiervoor had aangemeld, schaamde zich er voor en vond het ook maar een vies idee.
"Mam, je zit aan het haar van alle kinderen. Misschien hebben ze het wel helemaal niet gewassen." Ook was ze bang dat ik haar aan luizen zou helpen: "Want dan blijft het aan jou handen zitten en dan heb ik het straks ook." Uitgebreide gesprekken en voorlichting mochten niet baten.
Volgens haar was het een stevige afgang wanneer je moeder luizenmoeder is, alleen de naam al vond ze vreselijk.
Maar ondertussen heeft de eerste controle plaats gevonden en gelukkig, ik heb het goed gedaan. Ik heb om mijn dochter te lijmen voor alle meiden in haar klas met lang haar elastiekjes mee genomen en heb hun haar ingevlochten, kwam mijn kapster-cursus van tien jaar geleden toch nog van pas. De meiden raakte niet uitgepraat over wat een leuke moeder mijn dochter had en dat ze zo wel vaker voor de luizencontrole wilde. Het verhaal ging als een lopend vuurtje door de school en ik vrees dat ik volgende keer voor alle meiden van de school elastiekjes moet mee nemen.
Ik ben dan ook maar wat blij dat mijn kinderen maar een klein buurtschooltje bezoeken. Evengoed wordt het een lange dag van luizen controleren en haren vlechten. Maar o, wat zal ik mij een betrokken ouder voelen!
Merel Broekhuis