Een naam voor het leven
Een van de allereerste belangrijke beslissingen die je als (aanstaande) ouder moet nemen is het kiezen van een naam voor je kind. Het lijkt zo eenvoudig, je kiest gewoon een naam die je leuk vindt en klaar ben je. Maar in de praktijk valt dit vaak vies tegen.
Wat voor de ene ouder gewoon een leuke naam is, kan bij de andere ouder herinneringen oproepen aan die ontzettend vervelende pestkop uit de klas. Het verleden van beide ouders kan flink wat roet in het eten gooien bij het uitkiezen van een naam.
Voor mensen die net als ik in het onderwijs zitten of een andere baan hebben waarbij zij veel met kinderen te maken hebben, kunnen deze associaties nog sterker zijn. Want wanneer je echtgenoot nou net met de naam komt van dat joch dat je maanden lang in de gaten hebt moeten houden omdat hij steeds zijn klasgenoten pestte, dan kan die naam nog zo leuk klinken, maar dan zoek je toch nog even verder.
Maar ja, die echtgenoot kan natuurlijk ook een heel vervelende collega hebben met een leuke naam.
Ook de tv kan voor problemen zorgen, Zo vertelde een vriendin van me een jaar geleden, toen ze besloot dat ze wel graag een kindje zouden willen krijgen, dat zij haar kindje graag Boris wilde noemen wanneer het een jongen zou zijn. Ondertussen is ze zeven maanden zwanger, van een jongen heeft de echo uitgewezen, en is ze hard op zoek naar een andere jongensnaam aangezien ze het echt niet ziet zitten haar kind drie maanden na de idols-finale Boris te noemen.
Een van de allereerste belangrijke beslissingen die je als (aanstaande) ouder moet nemen is het kiezen van een naam voor je kind. Het lijkt zo eenvoudig, je kiest gewoon een naam die je leuk vindt en klaar ben je. Maar in de praktijk valt dit vaak vies tegen.
Wat voor de ene ouder gewoon een leuke naam is, kan bij de andere ouder herinneringen oproepen aan die ontzettend vervelende pestkop uit de klas. Het verleden van beide ouders kan flink wat roet in het eten gooien bij het uitkiezen van een naam.
Voor mensen die net als ik in het onderwijs zitten of een andere baan hebben waarbij zij veel met kinderen te maken hebben, kunnen deze associaties nog sterker zijn. Want wanneer je echtgenoot nou net met de naam komt van dat joch dat je maanden lang in de gaten hebt moeten houden omdat hij steeds zijn klasgenoten pestte, dan kan die naam nog zo leuk klinken, maar dan zoek je toch nog even verder.
Maar ja, die echtgenoot kan natuurlijk ook een heel vervelende collega hebben met een leuke naam.
Ook de tv kan voor problemen zorgen, Zo vertelde een vriendin van me een jaar geleden, toen ze besloot dat ze wel graag een kindje zouden willen krijgen, dat zij haar kindje graag Boris wilde noemen wanneer het een jongen zou zijn. Ondertussen is ze zeven maanden zwanger, van een jongen heeft de echo uitgewezen, en is ze hard op zoek naar een andere jongensnaam aangezien ze het echt niet ziet zitten haar kind drie maanden na de idols-finale Boris te noemen.
Sommige ouders kiezen ook heel bewust een voornaam bij de achternaam. Zo ga ik er van uit dat de ouders van Beertje Beers hier bewust voor gekozen hebben. Maar dat vind ik nou net weer iets te gemaakt.
En eigenlijk moet je als ouder ook nog een avondje aan het rijmen slaan, om na te gaan wat er allemaal rijmt op de gekozen naam. En daarbij moet je je als ouder goed realiseren dat kinderen zeer inventief zijn
Ik vind het maar een hele verantwoordelijkheid, zo'n naam kiezen. Je kind moet er toch de rest van zijn leven mee doen. Of het moet besluiten hetzelfde te doen als een lid van het koninklijk huis en gewoon een andere naam nemen, zodat Constantijn niet trouwde met Petra maar met Laurentien.
Maar dat is natuurlijk niet de oplossing die je in gedachten heb wanneer je je kind een naam geeft. Maar weinig ouders zullen tegen elkaar zeggen:" Weet je wat we doen, we noemen haar gewoon Bep (of welke andere naam dan ook) en tegen de tijd dat ze dan een puber is moet ze zelf maar beslissen hoe ze heten wil."
Kortom, ik vind het maar een moeilijke beslissing, zo'n naam uitkiezen. Ik ben achteraf gezien dan ook maar wat blij dat de namen van mijn twee dochters uiteindelijk heel goed bij ze blijken te passen. Ze zijn gewoon echt Roos en Eva en ik zou me niet voor kunnen stellen dat ze anders zouden heten.
Saskia Verhagen