Playmobil en Lego
Mijn dochter en zoon zijn echte playmobil-fans. Ze hebben de playmobil-gids van vorig jaar letterlijk stukgelezen en hebben allebei in de afgelopen jaren een indrukwekkende collectie bij elkaar gespaard. Waarbij ik moet zeggen dat ik er toch voor pas om de bedragen neer te leggen die voor de grote playmobil-dozen gevraagd worden. Het ziekenhuis, vliegveld of ridderkasteel vindt je bij ons niet. En daar heb ik geen spijt van, want juist al die samengevoegde kleine en wat grotere doosjes vormen juist zo'n onuitputtelijke bron aan fantasie.
Mijn zoon heeft zich, zoals een echte man betaamt (vindt hij zelf) vooral gespecialiseerd in de ridders en piraten. Dochterlief is heel blij met ieder playmobildoosje waar ze een beestje in aantreft. Haar dierencollectie bestaan onderhand dan ook uit poezen, paarden, honden, geiten, kippen, konijnen, pauwen, papegaaien, olifanten, pandaberen, giraffen, apen en vast nog een paar dieren die ik nu even vergeet. En daarnaast heeft ze ook een zwak voor efjes
Ik zie hoe ze er van genieten, hoe het hun fantasie prikkelt en hoe ze helemaal op kunnen gaan in hun spel. En toch maakt het me onrustig. Vooral wanneer een nieuwe doos open gaat en ik al die zakjes met kleine attributen zie. Want oh, wat een hoop onmogelijk kleine frutseltjes krijg je bij Playmobil.
En als zuinige moeder zie ik het als mijn taak om te zorgen dat alles compleet blijft. Graag zou ik zien dat aan het eind van het spelen alles weer terug gaat in zijn oorspronkelijke doosje, zodat we goed kunnen zien of alles nog compleet is. Gekkenwerk, ontdek je al snel als je kinderen eenmaal wat verschillende playmobil-doosjes hebben. En dus heb ik ze met pijn in mijn hart, allebei een grote opbergbox gegeven om alles in te stoppen en prijs ik mezelf maar rijk, wanneer het in ieder geval lukt de ridders gescheiden te houden van de elfjes.
Mijn dochter en zoon zijn echte playmobil-fans. Ze hebben de playmobil-gids van vorig jaar letterlijk stukgelezen en hebben allebei in de afgelopen jaren een indrukwekkende collectie bij elkaar gespaard. Waarbij ik moet zeggen dat ik er toch voor pas om de bedragen neer te leggen die voor de grote playmobil-dozen gevraagd worden. Het ziekenhuis, vliegveld of ridderkasteel vindt je bij ons niet. En daar heb ik geen spijt van, want juist al die samengevoegde kleine en wat grotere doosjes vormen juist zo'n onuitputtelijke bron aan fantasie.
Mijn zoon heeft zich, zoals een echte man betaamt (vindt hij zelf) vooral gespecialiseerd in de ridders en piraten. Dochterlief is heel blij met ieder playmobildoosje waar ze een beestje in aantreft. Haar dierencollectie bestaan onderhand dan ook uit poezen, paarden, honden, geiten, kippen, konijnen, pauwen, papegaaien, olifanten, pandaberen, giraffen, apen en vast nog een paar dieren die ik nu even vergeet. En daarnaast heeft ze ook een zwak voor efjes
Ik zie hoe ze er van genieten, hoe het hun fantasie prikkelt en hoe ze helemaal op kunnen gaan in hun spel. En toch maakt het me onrustig. Vooral wanneer een nieuwe doos open gaat en ik al die zakjes met kleine attributen zie. Want oh, wat een hoop onmogelijk kleine frutseltjes krijg je bij Playmobil.
En als zuinige moeder zie ik het als mijn taak om te zorgen dat alles compleet blijft. Graag zou ik zien dat aan het eind van het spelen alles weer terug gaat in zijn oorspronkelijke doosje, zodat we goed kunnen zien of alles nog compleet is. Gekkenwerk, ontdek je al snel als je kinderen eenmaal wat verschillende playmobil-doosjes hebben. En dus heb ik ze met pijn in mijn hart, allebei een grote opbergbox gegeven om alles in te stoppen en prijs ik mezelf maar rijk, wanneer het in ieder geval lukt de ridders gescheiden te houden van de elfjes.
Het waarom van deze vreemde tic van mij is mij eigenlijk niet duidelijk. Wie wel eens bij mij thuis komt, weet dat ik niet het meest ordelijke type ben en dat ik mij echt niet stoor aan wat rond slingerend speelgoed. Waarom moet de Lego en de Playmobil dan wel steeds op orde zijn? Ik heb geen flauw idee.
Of is het misschien toch mijn herkomst, want 'ons zeeuwen binne zunig' !
Beatrijs Devert
