Ondanks deze warmte heeft zoonlief het altijd koud in het zwembad. Dat is dan ook het enige bezwaar dat hij tegen de zwemles heeft, want hij gaat met veel plezier en groot enthousiasme zwemmen iedere week. Rillend staat hij aan de kant van het bad tussen de andere kindertjes, die het volgens mij geen van allen koud hebben. Hij kan niet wachten tot hij het water weer in mag, want dan heeft hij het niet koud meer en is hij in zijn element. In sneltreintempo zwemt hij naar de overkant waar hij dan op de kant weer moet gaan staan rillen tot de andere kinderen er ook allemaal weer zijn.

Onze zoon zwemt namelijk nog al hard. Gedeeltelijk komt dit doordat wij hebben gewacht met zwemles tot hij vijf was. In mijn omgeving hoorde ik altijd dat zwemles beginnen voor het kind vijf jaar was niet zo zinvol was omdat het kind dan gewoon langer deed over het behalen van het diploma.
En door de lange wachtlijst was hij uiteindelijk zelfs vijf en half toen hij begon met de lessen. Dit terwijl zijn groep voornamelijk bestaat uit vier jarige en een enkel kind zelfs nog drie is. Onze zoon valt hier tussen dus wel enigszins op. En dit wordt nog versterkt doordat hij vrij lang is voor zijn leeftijd. Met zijn een meter achtentwintig steekt hij een flink eind boven de andere kinderen uit.
En dit lengte verschil vertaalt zich ook in een verschil in kracht waarmee er gezwommen wordt.

En dus staat mij zoontje iedere keer weer te klappertanden op de kant in afwachting van zijn medecursisten. Nee, hij is dol op dat zwemmen maar hij zal blij zijn wanneer hij zijn diploma heeft zodat hij het niet meer zo koud hoeft te hebben. En ik zal blij zijn dat ik het niet meer zo warm hoef te hebben.

Vivian Berkwijker