Hoe komt het?

Maar wanneer het kind volledig zindelijk is geweest en dan weer in bed gaat plassen, dan is dit vaak een signaal dat er iets anders aan de hand is. We zien dit vaak bij kinderen die een broertje of zusje hebben gekregen. Veel kinderen vervallen dan weer even in gedrag wat ze op jongere leeftijd vertoonden. Het is een manier van aandacht vragen: "Kijk papa en mama, ik ben ook nog klein, ik heb jullie ook nog hard nodig." Wanneer de ouders open staan voor deze vraag om aandacht en het kind bij de nieuwe baby betrekken, zal dit probleem meestal weer verdwijnen. In de tussentijd kan tijdelijk even gebruik gemaakt worden van de luierbroekjes die te koop zijn. Het weer in bed gaan plassen kan ook een signaal zijn dat er iets anders aan de hand is. Er kan iets vervelends gebeurd zijn in het leven van het kind. We zien vaak bedplassen wanneer kinderen een moeilijke periode in hun leven hebben door bijvoorbeeld scheiding van de ouders, overlijden van een belangrijk persoon of een andere ingrijpende gebeurtenis. In dit geval is het heel duidelijk wat er aan de hand is. Het kind moet in dit geval de kans krijgen de situatie te verwerken en wanneer dit lukt zullen de problemen met bedplassen hoogstwaarschijnlijk vanzelf verdwijnen.

Het kan ook gebeuren dat een kind weer in bed begint te plassen zonder dat daar een reden voor lijkt te zijn. Het is goed dan na te gaan of er iets aan de hand is waar u niet van op de hoogte bent. Misschien wordt het kind gepest op school of maakt het zich ergens zorgen om. En wanneer er niet iets lijkt te zijn wat uw kind dwars zit, is het altijd goed te overleggen met uw huisarts. Mogelijk is er een medische oorzaak voor het probleem.

Maar soms lukt het gewoon niet om een kind wat overdag goed zindelijk is ook 's nachts zindelijk te krijgen. Wanneer een zindelijk kind in bed plast dan wordt dit door sommige specialisten niet meer als een zindelijkheidsprobleem gezien maar als een als een slaapstoornis beschouwd. Het kind heeft helemaal geen moeite met het ophouden van de plas, maar slaapt gewoonweg te diep om de signalen dat er geplast moet worden op te merken.

Wat ook het geval kan zijn is dat er een verkeerde gewoonte is ontstaan. Wanneer een kind overdag vaak naar het toilet gebracht wordt om ongelukjes te voorkomen, leert het niet wennen aan een volle blaas en wordt de sluitspier niet voldoende getraind. Het kind wordt zo niet goed getraind in het ophouden van een flinke hoeveelheid plas. Ook leert het kind niet zelf verantwoordelijk te zijn voor het toiletgedrag. Ten tweede is het niet goed om het kind de hele avond niets te drinken te geven in de hoop op een droog bed. Want ook dan went het kind niet aan het gevoel van een volle blaas en hoe het zijn/haar plas 's nacht moet ophouden. Een derde mogelijkheid van verkeerde gewoontevorming is dat het kind 's nachts uit bed gehaald wordt om te plassen, maar niet goed wakker gemaakt wordt. Het kind leert dan te plassen in een half slaap-waak toestand en zal hierdoor juist vaker in bed gaan plassen.

Bij bedplassen schaamt het kind zich ook voor het probleem. Het slapen bij vriendje of met de school een weekje weggaan is voor deze kinderen bijna onmogelijk. Het bedplassen heeft op deze manier ook effect op het sociale leven van het kind. Een kind kan in een sociaal isolement raken omdat het niets meer durft te ondernemen.
Bij ouders zien we vaak boosheid en schaamte. Dit maakt het ook moeilijk voor het kind, omdat het kind zelf het gevoel heeft geen controle over het probleem te hebben.