(4 tot 7 jaar)
'Ivar, de verschrikkelijke koning' is een prentenboek over een vreselijk verwend prinsje. De koning en de koningin willen heel graag een kindje, maar er komt er maar geen een. Wanneer er uiteindelijk toch een prinsje komt, zijn de koning en koningin zo blij, dat ze het hun zoontje heel erg naar de zin willen maken. Ze geven hem alles wat zijn hartje begeert. Eerst lijkt hij hier heel blij mee, maar langzaam aan wordt hij steeds meer ontevreden. De prins is steeds vaker boos en vindt alles maar saai. Steeds vaker heeft de prins een slecht humeur en hij wordt eigenlijk nergens meer blij van. Ook wanneer de prins koning wordt, blijft hij mopperig, ontevreden en boos. Hij wil dat de mensen hem geweldig vinden en verzint dat hij een grote kathedraal zal laten bouwen. Ontwerpers uit het hele land komen met maquettes, maar ieder idee wordt door de koning afgewezen. Op een gegeven moment is er niemand meer die nog iets kan ontwerpen en er is ook geen hout meer om maquettes te bouwen. De koning is teleurgesteld in zijn onderdanen.
Dan staat er een vrouwtje op de stoep met een groot pakket voor de koning, zo groot dat het niet door de poort van het paleis past. Eerst wil de koning niet naar de poort komen, maar zijn nieuwsgierigheid wint het uiteindelijk toch van zijn boosheid. Het vrouwtje vertelt hem dat hij 'Ivar de verschrikkelijke' wordt genoemd, omdat hij altijd boos is. Het vrouwtje heeft een oplossing bedacht, een maquette verstopt in een hele grote doos van chocolade. Want, legt het vrouwtje uit, van chocolade wordt je vrolijk en kun je beter nadenken. De koning eet de chocolade en laat de kathedraal die in de chocolade verborgen zit, bouwen. Het blijkt de Basiliuskathedraal in Moskou te zijn, die immers rond 1555 gebouwd werd in opdracht van tsaar Ivan de Verschrikkelijke. Waarom Delfos er voor gekozen heeft deze link naar het Russisch verleden te leggen en besloten heeft de naam van Ivan te veranderen naar Ivar ontgaat mij. Het voegt naar mijn idee niets aan het verhaal toe en zal aan de doelgroep volledig voorbij gaan.
'Ivar, de verschrikkelijke koning' is bedoeld voor kinderen van vier tot ongeveer zeven jaar oud, maar door de woordkeuze in het verhaal, denk ik dat het voor kinderen van vier/vijf jaar toch nog wat te moeilijk is. Het verhaal is grappig, goed geschreven, met leuke prenten en het geeft mooi weer hoe ouders met de beste bedoelingen hun kind te veel kunnen verwennen. Het boek maakt goed inzichtelijk hoe de prins van een vrolijk, aardig jongetje door alle verwennerij verandert in een ontevreden mopperkont, die eigenlijk nooit meer ergens blij mee is. Het kan kinderen helpen zien waarom het niet goed en leuk is om alles altijd maar te hebben en te krijgen. Het kan dan ook een mooi begin zijn voor een gesprek over verwennerij met je kind. Daarom vind ik het jammer dat het boek op een wat vreemde en onduidelijke manier eindigt. Eigenlijk krijgt de koning weer iets, namelijk een hoop chocolade. De koning leert niet dat hij gelukkiger is wanneer hij wat vriendelijker en minder veeleisend is. Er wordt ook niet verteld of de koning daarna wat aardiger en minder boos wordt. Hierdoor komt de boodschap van het verhaal niet helemaal goed over.
Tamar de Vos - van der Hoeven
Meer informatie en de mogelijkheid om het boek te kopen bij bol.com:
