Dat het heel belangrijk is te leren agressie onder controle te houden blijkt uit verschillende criminaliteitscijfers. Deze cijfers laten zien dat wanneer er bij een kind op driejarige leeftijd agressie wordt waargenomen en het kind niet leert omgaan met zijn of haar agressie en er controle over leert te krijgen, er een langzame toename van agressie en geweld plaatsvindt naar de adolescentie toe. Hetgeen kan leiden tot crimineel gedrag.
Ook en waarschijnlijk hier mee samenhangend blijkt dat wanneer kinderen agressief blijven de kans op antisociaal gedrag sterk toe neemt.

Zoals gezegd wordt slaan op de peuterleeftijd geaccepteerd als normaal gedrag, net zo goed als fysieke ruzies tussen broertjes en zusjes of een vechtpartij op het schoolplein. Maar het feit dat het als normaal gedrag beschouwd wordt betekent niet dat het gedrag niet afgeleerd moet worden.

Jong geleerd....?

Al bij zes maanden oude baby's valt er agressief gedrag waar te nemen. Sommige baby's van deze leeftijd duwen, schoppen en slaan al wanneer ze de kans krijgen. En bij het ouder worden neemt het agressieve gedrag toe. Als we kijken naar de groep kinderen van anderhalf, dan zien we dat 50% van deze kinderen wel eens anderen geduwd heeft, 20% wel eens geschopt heeft en 15% een ander geslagen heeft. En als we deze drie agressieve uitingen samen bekijken zien we dat 80% van de kinderen van anderhalf een van deze uitingen van agressie heeft laten zien.

Agressief gedrag bij baby's ontstaat spontaan. Baby's zijn nog heel erg lichaamsgericht en ook hun boosheid of frustratie uiten zij op een heel lichamelijke manier. Heel begrijpelijk want welke andere mogelijkheid heeft een jonge baby's om zich te uiten, behalve dan huilen? Tot de leeftijd van drie jaar laten bijna alle kinderen wel agressie zien. Vanaf de leeftijd van 3 jaar begint de fysieke agressie meestal sterk af te nemen. Gedeeltelijk is dit te wijden aan het feit dat het kind meer andere mogelijkheden krijgt om zich te uiten. We zien dan dat er meer verbaal uiting wordt gegeven aan agressie. Het kind hoeft niet meer te slaan want hij of zij kan het met taal af. De fysieke agressie kan dan ook sterk afnemen terwijl de verbale agressie dan sterk toeneemt. En op verbale agressie wordt vaak toch minder kritisch gereageerd.